Zlot 1944 z inicjatywy Muzeum Powstania Warszawskiego oraz organizacji harcerskich odbył się od 29 lipca – 2 sierpnia 2019. Podczas zlotu harcerze z całej Polski spotykali się w Warszawie aby uczcić rocznicę Powstania Warszawskiego, a także zintegrować się między sobą. W Zlocie Harcerskim w 75. rocznicę Powstania Warszawskiego „Dziś jest pojutrze” wzięło udział 1300 harcerek, harcerzy i skautów z 10 organizacji z Polski i zagranicy.
Mural znajduje się na podporze wiaduktu Trasy Siekierkowskiej
Założyciel polskiego harcerstwa zginął 100 lat temu 15/16 . 01.1919 r
Andrzej Małkowski urodził się 31 października 1888 roku, a zmarł 15/16 stycznia 1919 roku. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej o tradycjach patriotycznych i żołnierskich. Uczył się w Warszawie, Tarnowie, Krakowie i Lwowie, gdzie w 1906 roku w VI Szkole Realnej uzyskał świadectwo dojrzałości. Był współzałożycielem abstynenckiej organizacji uczniów krakowskich „Młodzież”. W 1908 roku rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W kwietniu 1910 roku przeniósł się na Uniwersytet Jana Kazimierza, którego nie ukończył. Był członkiem Zarządu Głównego „Eleuterii” – federacji związków abstynenckich. Należał do „Eleusis”, „Zarzewia”, „Sokoła”. W listopadzie 1909 roku jako elew Armii Polskiej za dwukrotne spóźnienie na zajęcia otrzymał jako karę polecenie przetłumaczenia podręcznika twórcy skautingu Roberta Baden-Powella pt. „Scouting for Boys” („Skauting dla chłopców”). W czerwcu 1913 roku przeniósł się do Zakopanego, gdzie wziął ślub z Olgą Drahonowską. Rozwijał tam ożywioną działalność, tworząc silny, niezależny ośrodek harcerski. W listopadzie 1918 roku został przeniesiony do armii gen. Józefa Hallera. Wysłany w misji wojskowej do polskich oddziałów w Odessie do generała Lucjana Żeligowskiego, zatonął w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 r. wraz ze statkiem, którym płynął.
Tablica znajduje się na Skwerze im. Olgi i Andrzeja Małkowskich w Warszawie na Mokotowie, przy ulicy Puławskiej.
Mural znajduje się w Centrum Kształcenia Ustawicznego nr 1 w skrócie CKU NR 1 przy ulicy Noakowskiego 6 i upamiętnia bohaterską obronę szkoły podczas Powstania Warszawskiego. Na uroczystościach odsłonięcia muralu która odbyła się 15 lutego 2015 roku byli przedstawicieli CEO, BGK, XIV Liceum im. S. Staszica w Warszawie, XVI Drużyny Harcerskiej WDH im. Zawiszy Czarnego oraz władze dzielnicy Śródmieście. Wydarzenie to było powiązane z prowadzonym przez Centrum Edukacji Obywatelskiej i Fundację BGK ogólnopolskim programem „Młody Obywatel” foto wig
Harcerze Mokotowa w 50 rocznicę zdobycia imienia Szarych Szeregów
Podharcmistrz Maciej Aleksy Dawidowski ” Alek” harcerz Szarych Szeregów w dniu 11 lutego 1942 roku usunął z tego pomnika niemiecką tablicę zasłaniającą polski napis.
Uroczystość odsłonięcia tablicy „Alka” przed pomnikiem odbyła się 23.09.2017 r jako jeden z punktów obchodów 50 rocznicy powstania Hufca Warszawa Mokotów im. Szarych Szeregów
26 marca 1943 r. u zbiegu ulic Długiej i Bielańskiej w Warszawie w pobliżu budynku Arsenału członkowie Grup Szturmowych Szarych Szeregów, pod dowództwem Stanisława Broniewskiego „Orszy”, dokonali udanej akcji odbicia z rąk Gestapo harcmistrza Jana Bytnara „Rudego” oraz 20 innych więźniów przewożonych po przesłuchaniach z siedziby Gestapo w alei J. Ch. Szucha 25 do więzienia Pawiak przy ul. Dzielnej 24/26.
Kolejne pokolenia dla upamiętnienia tej bohaterskiej akcji organizują Rajd Arsenał – ogólnopolski rajd harcerski organizowany przez Hufiec ZHP Warszawa Mokotów imienia Szarych Szeregów http://arsenal.zhp.pl/#gra_dla_warszawiakow
Malowidło na służewieckim murze przy ulicy Puławskiej przypomina o tragicznej śmierci w katastrofie lotniczej w Topolowie 5 lipca 2014 roku 28 letniej Pauliny Szymańskiej.
Paula była niesamowita: miała uprawnienia sędziego piłkarskiego, brała udział w zawodach jeździeckich. Zrobiła patent żeglarski. Samotnie przepłynęła Bałtyk. Była ratownikiem lawinowym, zaczęła nawet nurkować. Ale to powietrze stało się dla niej najważniejsze. Paula skończyła biotechnologię na Politechnice Łódzkiej i zaczęła kolejne studia – na SGGW w Warszawie. Marzyła jednak, żeby zostać pilotem. Była instruktorką Hufca ZHP Łódź Górna.
w Warszawie miał miejsce zamach na Franza Kutscherę – dowódcę SS i Policji na dystrykt warszawski Generalnego Gubernatorstwa, zwanego katem Warszawy. Akcję przeprowadzili żołnierze harcerskiego bat. „Parasol“ AK.
W akcji wzięli udział: „Lot” (Bronisław Pietraszewicz) – dowódca i I wykonawca, „Ali” (Stanisław Huskowski) – zastępca dowódcy i ubezpieczenie, „Kruszynka” (Zdzisław Poradzki) – II wykonawca, „Miś” (Michał Issajewicz) – kierowca wozu Adler-Trumpf-Junior i III wykonawca, „Bruno” (Bronisław Hellwig) – kierowca wozu Opel Kapitan, „Sokół” (Kazimierz Sott) – kierowca wozu Mercedes, „Cichy” (Marian Senger) – ubezpieczenie, „Juno” (Zbigniew Gęsicki) – ubezpieczenie, „Olbrzymek” (Henryk Humięcki) – ubezpieczenie, „Kama” (Maria Stypułkowska-Chojecka) – sygnalizacja, „Dewajtis” (Elżbieta Dziębowska) – sygnalizacja, „Hanka” (Anna Szarzyńska-Rewska) – sygnalizacja. https://pl.wikipedia.org/wiki/Akcja_Kutschera
Marsz Mokotowa – nieformalny hymn dzielnicy Mokotów. Jest też oficjalnym hymnem Hufca ZHP Warszawa-Mokotów im. Szarych Szeregów
Od 1969 roku rozbrzmiewa codziennie o godzinie 17.00 (na pamiątkę godziny „W”) z wieży zegarowej „Domku Gotyckiego”, stojącego przy ulicy Puławskiej 59. Pieśń powstała podczas powstania warszawskiego 20 sierpnia 1944 roku i od tego czasu stała się symbolem chwały i czci Mokotowa.
Zmarł najmłodszy oficer powstańczego batalionu „Zośka”
Gdy wybuchło powstanie, miał zaledwie 16 lat.
Andrzej Cielecki „Andrzejek” był najmłodszym oficerem batalionu „Zośka”. Zmarł 6.07.2016 roku w wieku 88 lat. W stanie wojennym prowadził podziemne radio Jutrzenka, którego nadajniki umieszczał w maszynowniach wind w blokach.
Jego nazwisko znane było mieszkańcom Ursynowa – nad blokiem przy ul. Dereniowej 4 mieściła się siedziba założonego przez niego radia kombatanckiego Jutrzenka, powiewała nad nim flaga ze znakiem Polski Walczącej.
W czasie okupacji wstąpił do Szarych Szeregów, został przydzielony do Brygady Dywersyjnej „Broda 53” kompanii „Topolnicki” – Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej.
Cielecki walczył też na Starówce, uczestniczył w walkach o szpital św. Jana Bożego w rejonie Bonifraterskiej i Sapieżyńskiej, które były wyjątkowo zaciekłe. Po upadku Starówki kanałami dotarł do Śródmieścia Północnego. Po klęsce powstania trafił do niemieckiej niewoli z numerem jenieckim 103342.
Gdy w 1949 r. zaczęła się fala aresztowań byłych żołnierzy AK i powstańców warszawskich, także i on trafił do aresztu Urzędu Bezpieczeństwa. Był torturowany, śledczy chcieli otrzymać od niego informacje na temat żołnierzy broniących komendy głównej AK w fabryce Kamlera.
14 grudnia 1981 r., drugiego dnia stanu wojennego, rozpoczął emisję podziemnego radia Jutrzenka. W latach 90. radio nadawało kilka razy w tygodniu bez koncesji na częstotliwości 98,1 MHz, by w wreszcie otrzymać koncesję w 1999 r.
4 kwietnia 2016 roku w wieku 87 lat zmarła śp. druhna Elżbieta Dziębowska ps. „Dewajtis”, harcerka Szarych Szeregów, łączniczka „Parasola”, powstaniec warszawski, a po wojnie – wybitny muzykolog. Od śmierci dwa miesiące temu Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej „Kamy” była ostatnią żyjącą uczestniczką zamachu na kata Warszawy Franza Kutcherę.
Ta słynna akcja w Alejach Ujazdowskich była najbardziej spektakularnym zamachem Armii Krajowej na wysokiego funkcjonariusza niemieckiego aparatu represji. Wyrok na Franza Kutscherę, dowódcę SS i policji w Warszawie, który terroryzował miasto, wykonał 1 lutego 1944 r. oddział specjalny „Pegaz” (późniejszy batalion „Parasol”). Elżbieta Dziębowska „Dewajtis” miała wtedy niecałe 15 lat.
Śp.druhna „Kama” Maria Stypułkowska-Chojecka zmarła 5 lutego 2016 roku
Śp.druhna „Kama” Maria Stypułkowska-Chojecka zmarła 5 lutego 2016 roku w wieku 89 lat łączniczka batalionu „Parasol” Armii Krajowej. Uczestniczyła w wykonaniu wyroku na „kacie Warszawy” Franzu Kutscherze 1 lutego 1944 roku. W czasie Powstania Warszawskiego przeszła szlak bojowy oddziału „Parasol”: Wola, Stare Miasto, Śródmieście, Czerniaków, Mokotów, Śródmieście. Trzy razy szła kanałami przeprowadzając rannych towarzyszy broni. Pełniła także funkcję sanitariuszki, była dwukrotnie ranna.
W środowisku żołnierzy batalionu AK „Parasol” była przewodniczącą Komisji Historycznej i Współpracy z Młodzieżą. Należała do Światowego Związku Żołnierzy AK.
Druhna „Kama” była przyjacielem Szczepu 208 WDHiZ często odwiedzała nas na obozach letnich uczestniczyła w kominkach, dzieliła się wspomnieniami.
