Andrzej   Małkowski

Założyciel polskiego harcerstwa zginął 100 lat temu 15/16 . 01.1919 r

Andrzej Małkowski urodził się 31 października 1888 roku, a zmarł 15/16 stycznia 1919 roku. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej o tradycjach patriotycznych i żołnierskich. Uczył się w Warszawie, Tarnowie, Krakowie i Lwowie, gdzie w 1906 roku w VI Szkole Realnej uzyskał świadectwo dojrzałości. Był współzałożycielem abstynenckiej organizacji uczniów krakowskich „Młodzież”. W 1908 roku rozpoczął studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W kwietniu 1910 roku przeniósł się na Uniwersytet Jana Kazimierza, którego nie ukończył. Był członkiem Zarządu Głównego „Eleuterii” – federacji związków abstynenckich. Należał do „Eleusis”, „Zarzewia”, „Sokoła”. W listopadzie 1909 roku jako elew Armii Polskiej za dwukrotne spóźnienie na zajęcia otrzymał jako karę polecenie przetłumaczenia podręcznika twórcy skautingu Roberta Baden-Powella pt. „Scouting for Boys” („Skauting dla chłopców”). W czerwcu 1913 roku przeniósł się do Zakopanego, gdzie wziął ślub z Olgą Drahonowską. Rozwijał tam ożywioną działalność, tworząc silny, niezależny ośrodek harcerski. W listopadzie 1918 roku został przeniesiony do armii gen. Józefa Hallera. Wysłany w misji wojskowej do polskich oddziałów w Odessie do generała Lucjana Żeligowskiego, zatonął w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 r. wraz ze statkiem, którym płynął.

Tablica znajduje się na Skwerze im. Olgi i Andrzeja Małkowskich w Warszawie na Mokotowie, przy ulicy Puławskiej.

Foto wig.

Zostaw komentarz

Twoj adres e-mail nie bedzie opublikowany. wymagane pola są zaznaczone *

Przejdź do paska narzędzi